"ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវ៉ែ" ... ជាមហន្តរាយដ៏គ្រោះថ្នាក់មួយ វេជ្ជបណ្ឌិតណែនាំថាគួរតែមកធ្វើការពិនិត្យមុនយឺតពេល

ស្ថិតិបានបង្ហាញថានៅក្នុងប្រទេសថៃ អ្នកជំងឺដែលមាន"ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវ៉ែ" មានការកើនឡើងប្រមាណជា 5000 -6000 នាក់ជារៀងរាល់ឆ្នាំនិងត្រូវបានចាត់ទុកថាជាជំងឺដែលអាចឆក់យកជីវិតរបស់អ្នកជំងឺនិងគ្រោះថ្នាក់បំផុតមួយក្នុងចំនោមជំងឺមហារីកផ្សេងៗនៃប្រដាប់ភេទស្ត្រី។ ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែអាចត្រូវបានរកឃើញនៅលើស្ត្រីគ្រប់វ័យ តែភាគច្រើនកើតលើស្ត្រីដែលមានអាយុ 50 ឆ្នាំឬក្នុងអំឡុងពេលអស់រដូវ។ ទោះជាយ៉ាងណា បច្ចុប្បន្ននេះស្ត្រីដែលមានអាយុតិចអាចចាប់ផ្តើមមានហានិភ័យនៃមហារីកអូវែខ្ពស់ជាងមុន។ នេះប្រហែលជាដោយសារតែមានភាពមិនប្រក្រតីនៃហ្សែន ឬ​ ដោយការបរិស្ថានជុំវិញដែលបានផ្លាស់ប្តូរ របបអាហារ​ និង ជាតិពុលក្នុងបរិយាកាសបានកើនឡើង។

ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ នៅមិនទាន់អាចបញ្ជាក់ពីមូលហេតុបាននៅឡើយទេ។ ទោះជាយ៉ាងណា ស្ត្រីដែលមានការមករដូវលឿននិងយឺតការកំណត់ អ្នកដែលមិនមានកូនឬពិបាកក្នុងការមានកូន និងស្ត្រីដែលមានសាច់ញាតិជិតស្និទ្ធដែលមានជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែអាចមានហានិភ័យច្រើនក្នុងការកើតជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ ។ ប៉ុន្តែស្ត្រីដែលមានមានកូនហើយបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ និងការប្រើថ្នាំពន្យាកំណើតជាយូរមកហើយ រួមទាំងការក្រៀវអាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែរបាន។ យើងជឿថាដំបៅស្បែកដោយសារការបញ្ចេញពងអូវុលម្តងហើយម្តងទៀតនៃក្រពេញអូវែក្នុងរយៈពេលយូរជាមូលហេតុមួយដែលជំរុញអោយមានជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ។

រោគសញ្ញានិងដំណាក់កាលនៃជំងឺមហារីកក្រពេញអូវ៉ែ

ជាទូទៅជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែជាញឹកញាប់មិនមានរោគសញ្ញានៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូងនោះទេ។ រោគសញ្ញាជាធម្មតាកើតមាននៅពេលដែលជម្ងឺមហារីកបានរីករាលដាលរួចទៅហើយ។ សម្រាប់រោគសញ្ញាដែលជួបជាញឹកញាប់មានដូចជាមានអារម្មណ៍ថានមានដុំក្នុងពោះ មានផ្ទៃពោះធំធាត់ឡើងឬមានទឹកក្នុងក្រពះ ឈឺពោះនិងការបាត់បង់ចំណង់អាហារ។ ចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែនៃអរម៉ូនភេទអាចមានភាពមិនប្រក្រតីនៃការមករដូវ។ ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវ៉ែត្រូវបានបែងចែកជាបួនដំណាក់កាល៖

ដំណាក់កាលទី 1 កោសិកាមហារីកនៅក្នុងក្រពេញអូវែដែលអាចត្រូវបានព្យាបាលដោយការវះកាត់ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់មិនមានរោគសញ្ញាធ្វើអោយអ្នកជំងឺមិនដឹងខ្លួននិងមិនបានទទួលបានការព្យាបាល។

ដំណាក់កាលទី 2 កោសិកាមហារីកអូវែមានការរីករាលដាលទៅសរីរាង្គអាងត្រគាកដូចជាស្បូន ដៃស្បូនឬអ្នកជំងឺអាចមានការឈឺចាប់ពោះឬមានអារម្មណ៍ថាមានដុំក្នុងពោះ។​

ដំណាក់កាលទី 3 កោសិកាមហារីករីករាលដាលចូលទៅក្នុងសាច់ដុំពោះ peritoneum ។ ជាញឹកញាប់ នាំឱ្យអ្នកជំងឺមានការតឹងពោះឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សដោយសារតែការកើតទាច រួមបញ្ចូលទាំងការហើមពោះ និងបរិភោគតិចជាងមុន។

ដំណាក់កាលទី 4 កោសិកាមហារីកអូវែក្នុងការរីករាលដាលទៅសរីរាង្គផ្សេងៗដូចជាថ្លើម សួត។ អ្នកជំងឺនឹងមានរោគសញ្ញាផ្សេងគ្នា។

ការព្យាបាលនៃអ្នកជំងឺដែលមានជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ ដំបូងគ្រូពេទ្យនឹងវាយតម្លៃពីស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺនោះរួមទាំងជំងឺប្រចាំខ្លួនដូចជាលើឈាម ទឹកនោមផ្អែម ។ល។ ផែនការនៃការព្យាបាល ដែលភាគច្រើនមានការវះកាត់យកដុំសាច់ចេញនិងវាយតំលៃការរីករាលដាលនៃជំងឺនៅក្នុងរយៈពេលនោះហើយប្រើគីមីដើម្បីទប់ស្កាត់ឬពន្យាពេលការកើតមានឡើងវិញនៃជំងឺនេះ។ បន្ទាប់ពីការព្យាបាលនេះគ្រូពេទ្យនឹងកំណត់ការតាមដានជាមួយអ្នកជំងឺយ៉ាងទៀងទាត់ដើម្បីពិនិត្យមើលជារៀងរាល់ 3-6 ខែម្តងដើម្បីធានាឱ្យបានថាអ្នកជំងឺមិនកើតមានជំងឺនេះត្រឡប់មកវិញទៀត។

សម្រាប់អ្នកជំងឺដែលកើតជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែឡើងវិញម្តងទៀត គ្រូពេទ្យអាចធ្វើការវះកាត់ឬប្រើគីមីបំបាត់ម្តងទៀត រួមទាំងការប្រើវិធីសាស្រ្តផ្សេងៗទៀត ក្នុងករណីមួយចំនួនដូចជាការប្រើអ័រម៉ូន ការប្រើកាំរស្មី។ ចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានជំងឺមហារីកនេះក្នុងដំណាក់កាលចុងក្រោយ ក៏អាចផ្តល់នូវការព្យាបាលបណ្ដោះអាសន្នដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់នៃអ្នកជំងឺ។

ទោះបីជាជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែគឺគួរឱ្យខ្លាច ហើយជាញឹកញាប់វាជាជំងឺដែលមិនមានរោគសញ្ញានិងពិបាកក្នុងការរកឃើញនៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូង ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមានការធ្វើតេស្តមហារីកស្បូនជារៀងរាល់ឆ្នាំ រួមទាំងការធ្វើអេកូអាងត្រគាក នឹងការធ្វើតេស្តឈាម នោះគ្រូពេទ្យនឹងអាចរកឃើញមហារីកអូវែក្នុងដំណាក់កាលដំបូង​ហើយនឹងអាចព្យាបាលអោយជាបាន ដែលវាមានអត្រាជោគជ័យខ្ពស់ជាងក្នុងដំណាក់កាលដែលវាបញ្ចេញរោគសញ្ញា។​